Miękki werniks (Vernis Mou)

Technika wynaleziona około połowy XVII wieku przez Dietricha Meyera w Zürichu, rozwinęła się szczególnie w XIX wieku, stosowana m.in. przez Augusta Renoira i Luisa Corintha.

Jest to technika druku wklęsłego (trawiona), pokrewna akwaforcie. Na płytę metalową pokrytą miękkim werniksem (mieszanina werniksu akwafortowego i łoju baraniego) przerysowuje się rysunek podkładając papiery lub tkaniny o różnej fakturze. Pod naciskiem narzędzia, którym przekalkowuje się rysunek, część lepkiego werniksu przywiera do podłożonego materiału odsłaniając częściowo metalową płytę. Następnie płytę poddaje się trawieniu. Rycina wykonana w technice miękkiego werniksu przypomina rysunek wykonany ołówkiem lub kredką. W technice miękkiego werniksu można uzyskać do około stu odbitek.