Sucha igła (Suchoryt)

Ta technika stosowana była już od XVII wieku przy retuszach akwafort. Jako samodzielna technika graficzna rozpowszechniła się dopiero od połowy XIX wieku.  Jest to technika druku wklęsłego (cięta). Rysunek wykonuje się stalową igłą bezpośrednio na gładkiej, wypolerowanej powierzchni metalowej płyty (miedzianej, cynkowej lub aluminiowej) bez procesu trawienia. Igła żłobi w metalu bruzdy, a rozcięty metal tworzy po obu brzegach rodzaj wiórków. Podczas odbijania wiórki zatrzymują farbę obok wyrytych kresek, co w efekcie daje na odbitce efekt miękkich tonów o aksamitnej czerni. Z płyt miedzianych można otrzymać około trzydziestu odbitek, z cynkowych około dziesięciu.